De grens over

Vannacht hebben we in een motel geslapen ,er is daar geen ontbijt.

Naast t motel is “Smitty’s “, familierestaurant waar  je ook kan ontbijten. Dat gaan we dan ook doen. De koffie staat al klaar op tafel en de serveerster brengt de kaart. We zijn niet de enige die hier ontbijt, t zit vol om half9 s’ochtends. Niet best als je om je heen kijkt wat mensen hier bestellen voor ontbijt, wij nemen gewoon toast met gebakken ei en ham en een bak fruit.

 Na het ontbijt rijden we nog even naar de plaatselijke bakker, wat lekkers voor onderweg, iets met aardbeien en nog iets met kaneel en een natuurdesem brood gekocht.Ik moest $30 betalen,reken maar uit…

Mooi stadje maar we gaan richting grens,een lange reis voor de boeg.

Aangekomen bij de grens vraagt de Border zich af waarom we geen stempel in ons paspoort hebben gekregen bij binnenkomst in Seattle. Wij toen ook , we wisten toen niet dat t belangrijk was. Nu dus wel, we moesten auto aan de kant zetten en naar binnen. Esta formulier laten zien , mn vingerafdrukken weer geven en wachten…. alles werd goedgekeurd. Aan de stempel zien ze wanneer je t land binnen bent gekomen en wanneer je dus moet vertrekken als je geen visum heb. Nieuwe stempel met geschreven datum gekregen, tot  22 september geldig.  

Zie ons op Bordersecurity op rtl 7 ,zondagavond.

We vervolgen na een half uur onze weg. 

Het is eigenlijk dezelfde weg als gisteren , zelfde uitzicht als gisteren ,we nemen alleen de oude Highway97, scheelt een uur. De temperatuur is goed een graad of 30.

We stoppen bij een leuk dorpje aan t water, iets met aardbeien opgegeten, de moeite waard.  We vervolgen onze weg nog een uur of 4 te gaan. We zeggen vaak tegen elkaar ,dat al dit moois onwerkelijk is, dat het bestaat . Ik kan t ook niet op de foto vastleggen, je moet t zelf zien.

Zes uur rijden we t erf op bij Robert &Sarah,in Enumclaw,ze zijn blij ons te zien, wij hun ook.

S’avonds rondje gelopen en gezellig gekletst over onze trip.